Gottfried Heinrich Stölzel 

1690-1749

Niemiecki kompozytor, teoretyk muzyki. Urodził się w Grünstädtel, będącym obecnie dzielnicą miasta Schwarzenberg. Pierwszym nauczycielem muzyki przyszłego kompozytora był jego ojciec Heinrich, organista. Studiował w teologię w Lipsku, a jednocześnie uczył się kompozycji u lipskiego kompozytora Melchiora Hoffmanna. Muzycznie kształcił się również we Włoszech. W latach 1710–1712 komponował i uczył muzyki we Wrocławiu, tam wystawił swoją pierwszą operę Narcissus. W kolejnych latach przebywał i tworzył w Halle, Pradze i Dreźnie. W 1717 r. w związku z 200-leciem reformacji otrzymał zadanie przygotowania oprawy muzycznej tego jubileuszu w Bayreuth. W latach 1718–1719 był kapelmistrzem na dworze w Gerze, a od 1720 r. na dworze książąt Fryderyka II i Fryderyka III w Gocie. Komponował też utwory okolicznościowe dla dworów w Gerze, Sondershausen i Zerbst.

Jako kompozytor był cenionym twórcą kantat kościelnych i oratoriów. Pisał także opery, koncerty instrumentalne i muzykę okolicznościową. Najbardziej znanym utworem Stölzela jest jego słynna aria Bist du bei mir - przez lata mylnie uważana za dzieło Johanna Sebastiana Bacha - a wpisana w 1725 r. przez Bacha do notatnika przygotowanego dla jego drugiej żony Anny Magdaleny Bach i umieszczona później w katalogu dzieł Jana Sebastiana Bacha jako pozycja BWV 508. To aria z niezachowanej opery Stölzela Diomedes oder die triumphierende Unschuld, wystawionej po raz pierwszy w Bayreuth w 1718 r.